ورزش و دیابت

فواید فعالیت بدنی در بیماران مبتلا به دیابت قابل توجه است و مطلعات اخیر بر اهمیت برنامه های ورزشی بلند مدت در پیگیری و درمان این مشکل متابولیک شایع تاکید دارند. شواهد محکم و پایداری وجود دارد که افزایش فعالیت بدنی و مقداری کاهش وزن ، بروز دیابت را در افراد دارای تست تحمل گلوکز مختل کاهش میدهد .توصیه می شود فردی که تست تحمل گلوکز او مختل است ، در کنار یک رژیم غذایی سالم با کمی محدودیت دریافت انرژی ،دست کم 150 دقیقه در هفته فعالیت بدنی متوسط تا شدید داشته باشد.بر اساس متاآنالیز انجام شده بر روی 27 کارآزمایی بالینی دارای کیفیت مطلوب ، انواع مختلف تمرینات ورزشی ( هوازی، مقاومتی و یا ترکیبی ) دارای اثرات سودمندی بر میزان هموگلوبین ( مقیاس مهم در ارزیابی کنترل قند) هستند .این اثرات مشابه اثرات درمان های رژیم غذایی ، دارو و انسولین است .

ترکیب رژیم غذایی،ورزش وتغییر رفتار موفق ترین برنامه برای کنترل طولانی مدت وزن محصوب میشود .ورزش به تنهایی،بدون محدود کردن دریافت کالری و تغییر رفتار،کاهش وزن مختصری در حدود یک کیلوگرم در هفته  به دنبال خواهد داشت .