چاقی یا لاغری می توانند علائم برخی از بیماری ها باشند ولی هر فرد چاق یا لاغری بیمارنیست. تا به حال به اندام یک دونده ماراتن یا کشتی گیر سنگین وزن توجه کرده اید؟ با معیار مجلات به اصطلاح فیتنس و صنعت مد تمام این ورزشکاران باید از داروهای چاقی و لاغری شرکت شارلاتان و شرکاء استفاده کنند تا درگروه افراد سلامت و موفق لحاظ شوند. وقتش رسیده تنوع اندام را بشناسیم. سه گروه اصلی تیپ های بدنی: اکتومورف ( لاغر اندام )، مزومورف (عضلانی) و اندومورف (چاق) ها هستند. عوامل اصلی در تعیین تیپ بدنی ما ژنتیک و بعد از آن سبک زندگی ما در بلند مدت است. بر روری واژه بلند مدت باید تاکید کنیم چرا که تغییر تیپ بدنی اگر با سرعت باشد، آسیب های جبران ناپذیری به ارگان های داخلی ما می زند. و همچنین می تواند باعث مشکلات روانی مانند کاهش عزت نفس و اضطراب مزمن به دلیل عدم پذیرش شرایط موجود و دوست نداشتن فرد توسط خودش باشد.
چرا باید همه عضلانی باشیم و ایراد یک فرد لاغر یا چاق در چیست؟ هیچ منبع علمی و بدون سوگیری یافت نخواهید کرد که به شما بگوید یک فرد با آمادگی جسمانی مطلوب اما لاغر یا چاق، مستعد بیماری بیشتری نسبت به یک فرد عضلانی است. و یا افراد عضلانی کیفیت زندگی بهتری نسبت به افراد لاغر و چاق داشته اند. به نقل از فرد بزرگی، دوران حجم و پشم، خیلی وقت است به پایان رسیده است. هرگز بابت اندام تان خود را سرزنش نکنید و در ضمن به دیگران هم اجازه اظهار نظر بی جا مانند اینکه، تازگی ها چاق تر شده ای یا نمی خواهی بیشترغذا بخوری تا کمی چاق تر شوی را بگیرید. از ارتباط با افراد سطحی و نا آگاهی که شما را از روی اندام تان قضاوت می کنند و غیر مستقیم، سعی در تحقیر شما دارند دوری کنید. و در پایان یادمان باشد چیزی که باید تغییرکند سبک زندگی ما می باشد. تحرک روزانه با کمک ورزش موجب افزایش حس شادابی و نشاط ما می شود.