چگونه وزن بدن، کودک را مضطرب میکند.
دوستی تعریف می کرد که دختر ده ساله اش یک روز با خوشحالی به خانه آمد و گفت از فردا می خواهد رژیم بگیرد، او علت این تصمیم را پرسیده و دخترش گفته بود: معلم ورزش وزن همه بچه ها رو اندازه گیری و افراد چاق کلاس رو مشخص کرده و تاکید کرده که ماهی یک بار وزن کشی را انجام خواهد داد. دختر او اسمش در لیست بچه های "چاق" نبوده ولی از ترس گرفتن برچسب چاق در وزن کشی های بعدی، قصد داره با رژیم غذایی همیشه وزنش رو پایین نگه داره! دوستم با خودش فکر کرده که چه اتفاق مثبتی اما شش ماه بعد دخترش در بیمارستان به خاطر اختلال خوردن بستری شد.
شاید بهترین راه برای صحبت درباره وزن با کودکان این است که اصلا درباره وزن با آنها صحبت نکنیم! به خصوص از زدن برچسب های چاق یا لاغر اجتناب کنیم. شکی نیست که صحبت های منفی درباره وزن به روان افراد لطمه می زند اما مطالعات نشان می دهند حتی نظرات مثبت هم می تواند نتیجه معکوس داشته باشد. مثلا شاید بهترین راه این باشد که تصویر ورزشکاران بسیار چاق یا لاغر را به آنها نشان دهیم و توضیح دهیم که ظاهر اندام آنها لزوما نشان دهنده سلامتشان نیست و نباید برایش شرمنده باشند. آنچه اهمیت دارد داشتن روش زندگی سالم و ورزش روزانه است. حتما تاکید کنیدکه علت توصیه به ورزش تنها برای چالاکی و شادابی است و نه "چاق یا لاغر" شدن.
داشتن یک رابطه سالم با غذا، بدن و وزن می تواند کودک را به سمت مسیر زندگی شادتر هدایت کند.