امروزه در بیشتر جوامع نشستن وضعیتی بسیار رایج است. ما بیشتر فعالیت¬هایمان را به صورت نشسته انجام می-دهیم. در محل کار، در مدرسه و دانشگاه، برای مطالعه و یا تماشای تلویزیون و حتی در رفت و آمد بین مکان-های مختلف نیز معمولا در حالت نشسته هستیم. بدون اغراق می¬توان گفت وضعیت بدنی نشسته ویژگی خاص دوران مدرن است. بنابراین دانستن طرز صحیح نشستن به گونه¬ای که کمترین آسیب ممکن را به بدن¬مان بزند، بسیار مهم است.

وضعیت نشستن خمیده یا کایفوتیک متداول¬ترین وضعیت بدنی نشستن نامطلوب است که معمولا از عدم آگاهی و   طراحی نامطلوب صندلی¬ها و نشمین¬گاه¬ها ناشی می¬شود.  نشستن¬های طولانی مدت در این وضعیت یکی از عوامل بسیار مهم کمر درد، درد فوقانی پشت، درد گردن، اختلالات مختلف اسکلتی_عضلانی و  الگوهای حرکتی نادرست است.  این الگوی نشستن فشار بیشتری به دیسک¬های بین مهره¬ای و همچنین داخل آن¬ها وارد می¬کند و حتی رباط¬های خلفی ستون فقرات را هم درگیر می¬کند؛ و در نهایت حتی تاثیرات منفی بر روی دستگاه تنفسی و سیستم گوارش می¬گذارد.

برخی افراد به دلایلی چون سن و یا خستگی ناشی از انقباض مدام عضلات ستون فقرات نمی¬توانند صاف و لوردوتیک بنشینند. البته همیشه می¬توان با آگاهی و یادگیری طرز صحیح نشستن عادت¬های پیشین را کنار گذاشت و صدمات وارد شده را جبران و از مشکلات آینده پیشگیری نمود.

اما طرز نشستن صحیح یا لوردوتیک چگونه است؟

در این الگو می¬بایست سعی کنید صاف و قائم بنشینید به طوری که کمر صاف و شانه¬ها به سمت عقب باشد. باسن باید با پشتی صندلی در تماس باشد و سه قوس طبیعی بدن ( گردن، پشت و کمر) در حین نشستن حفظ شود خصوصا حفظ گودی کمر بسیار مهم است، همین¬طور به توزیع مساوی وزن بدن بر روی باسن¬ها نیز توجه کنید.

صندلی نیز باید ویژگی¬های خاصی داشته باشد. نشمین¬گاه نباید بیش¬ از اندازه نرم باشد چرا که فرد برای حفظ تعادل مجبور می¬شود تا بر فعالیت عضلات خود بیفزاید که در نهایت بسیار خسته کننده است. بنابراین باید به خوبی از فرد حمایت کند. تکیه گاه صندلی باید مقداری از وزن بدن فرد را تحمل کند و با پایدار کردن بالا تنه فرصت استراحت به عضلات پشتی را بدهد. باید از صندلی¬هایی که تکیه گاه مناسبی ندارند تا بتوانید به عقب تکیه دهید پرهیز کنید.

سعی کنید در یک وضعیت بیش از 30 دقیقه ننشینید. برخیزید و پس از انجام دادن چند حرکت کششی و مدت کوتاهی قدم زدن  دوباره بنشینید.

نویسنده : محمد استاد – کارشناس تربیت بدنی