درد کشیدن اجباریست، اما رنج کشیدن اختیاریست.
1398/11/17
اخبار و مقالات
چکیده
شاید اگر می توانستیم به سرعت فرم بدنمان را تغییر دهیم، یا اگر قرصی بود که معجزه آسا چربی های ما را از بین می برد خوشحال تر بودیم! متاسفانه، هیچ کس تا امروز به یک فرمول جادویی تناسب اندام دست نیافته است ...
درد کشیدن اجباریست!
اگر شما جزء آن دسته افرادی هستید که تبلیغات عظیم غول های تولید و فروش داروهای استروئیدی و مکمل های ورزشی بدون عوارض را باور کرده اید صحبتی باقی نمی ماند. یعنی نمیتوانیم صحبت علمی و منطقی داشته باشیم. برای رسیدن به آمادگی جسمانی و تناسب اندام تنها راه تلاش، انضباط و حفظ مداوم انگیزه است.
برای بسیاری از شما سخت ترین قسمت راه، پیدا کردن زمانی مناسب برای ورزش است. این آسان نیست که بعد از یک روز پر مشغله کاری و هم بازی شدن با کودک نوپایتان، بدنتان را حرکت دهید. ممکن است بعد از کار بسیار ناتوان باشید و یا هیچ کس برای نگهداری از کودک دلبندتان در خانه نباشد و اگر باشد، تازه نمی دانید باید از کجا شروع کنید! چنانچه این وضعیت برایتان آشناست، بدانید که شما تنها نیستید.
من برای سال ها مربی ورزش بوده ام و تمام دلایل و بهانه هایی که میتواند جلوی ورزش کردن را بگیرد شنیده ام، تمام آنها را واقعی می دانم و برهه ای از زندگی ام، خودم اسیر این بهانه ها بوده ام. اما چیزی که به آن اطمینان دارم این است که اگر فردی واقعا بخواهد تندرست باشد و تصمیم بگیرد سالم زندگی کند، به زودی خود را بر بلندای این حقیقت قرار خواهد داد. چراکه، مسیر رسیدن به زندگی مطلوب سرشار از سختی است. یادمان باشد برای انسان درد کشیدن اجباریست. اما، رنج بردن اختیار است.
ورزش به شما انرژی و اعتماد به نفس می دهد. کمک تان می کند بهتر بخوابید، در برابر بسیاری از بیماری ها روئین تن باشید و احساس جوانی کنید. کدام انسان عاقلی این حس خوب را نمی خواهد!
بعضی افراد خود آگاه به سمت باشگاه راه می افتند، درحالیکه بسیاری احساس می کنند به اندازه کافی درباره اصول فیتنس نمی دانند. ایروبیک به چه نوع ورزشی می گویند؟ درصد چربی زیر پوست چه طور محاسبه می شود؟ چرا باید کشش انجام دهیم؟ چه مقدار آب باید بنوشیم؟ چه طور کمر درد، زانوی پرانتزی یا ضربدری را با ورزش درمان کنیم؟ اگر پاسخ این گونه سئوالات شما را آماده حرکت می کند، ما در تیم پشتیبانی باشگاه جهان آرا آماده ایم تا در جاده تندرستی راهنمای شما باشیم.
به امید دیدار.
نویسنده: سهیل_افلاکی